بیوگرافی
ایوری گیتلیس (۲۵ اوت ۱۹۲۲ – ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰) یک ویولونیست virtuoso اسرائیلی و سفیر حسن نیت یونسکو بود. او با بهترین ارکسترهای جهان، از جمله ارکستر فیلارمونیک لندن، فیلارمونیک نیویورک، فیلارمونیک برلین، فیلارمونیک وین، ارکستر فیلادلفیا و ارکستر فیلارمونیک اسرائیل اجرا کرد.
یتزحاک-مئیر (اسحاق) گیتلیس در ۲۵ اوت ۱۹۲۲ در...
ایوری گیتلیس (۲۵ اوت ۱۹۲۲ – ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰) یک ویولونیست virtuoso اسرائیلی و سفیر حسن نیت یونسکو بود. او با بهترین ارکسترهای جهان، از جمله ارکستر فیلارمونیک لندن، فیلارمونیک نیویورک، فیلارمونیک برلین، فیلارمونیک وین، ارکستر فیلادلفیا و ارکستر فیلارمونیک اسرائیل اجرا کرد.
یتزحاک-مئیر (اسحاق) گیتلیس در ۲۵ اوت ۱۹۲۲ در حیفا، اسرائیل به دنیا آمد. والدین او از یهودیان بودند که در سال ۱۹۲۱ از کامینتس-پودیلسکی، اوکراین مهاجرت کردند.
گیتلیس اولین ویولن خود را در پنج سالگی به دست آورد و تحت نظر خانم ولیکوفسکی به همراه دوستش زوی زایتلین شروع به یادگیری کرد. سپس به صورت خصوصی با میرا بن-آمی، شاگرد جوزف زیگتی، مطالعه کرد. زمانی که او هشت ساله بود، او را به برونسلاو هوبرمان معرفی کرد که باعث راه‌اندازی یک کمپین جمع‌آوری کمک مالی برای تحصیل او در فرانسه شد.
در سال ۱۹۳۳، او به همراه مادرش به پاریس رفت و شروع به یادگیری از مارسل شالی، شوهر پیانیست سلینی شالی-ریش کرد. با توجه به نزدیکی به خانواده آن‌ها، او با جورج انسکو و ژاک تیبو آشنا شد. در آن دوره، او تصمیم به تغییر نام تولد خود (اسحاق) به ایوری گرفت. در ۱۱ سالگی، گیتلیس (جیتلیس) وارد کنسرواتور پاریس در کلاس ژول بوشری شد و در سال ۱۹۳۵ فارغ‌التحصیل شد.
در سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۰، معلمان او شامل جورج انسکو و ژاک تیبو در پاریس و کارل فلش در اسپا، بلژیک و بعداً در لندن بودند.
در سال ۱۹۴۰، در طول جنگ جهانی دوم، او به لندن رفت و برای دو سال در یک کارخانه جنگی کار کرد و سپس به شاخه هنرمندان ارتش بریتانیا منصوب شد. او کنسرت‌های متعددی برای سربازان متفقین و در کارخانه‌های جنگی برگزار کرد. پس از جنگ، او با ارکستر فیلارمونیک لندن به طور موفقیت‌آمیزی به صحنه آمد و به طور متوالی با بی‌بی‌سی و سایر ارکسترهای اصلی بریتانیا اجرا کرد.
در سال ۱۹۵۱، به پیشنهاد معلمش آلیس پاشکوس، در مسابقه لانگ-تیبو در پاریس شرکت کرد و در آنجا مقام پنجم را کسب کرد. در مراحل مقدماتی این مسابقه، شایعه‌ای پخش شد که او در طول جنگ یک ویولن استرادivarius دزدیده است که باعث ایجاد یک رسوایی در روز نهایی شد. شش سال پس از سقوط هیتلر، بودن یک یهودی در فرانسه هنوز باعث بحث و جدل بود. در همان سال، گیتلیس در پاریس به صحنه آمد و در یک رسییتال در سالن گاوئو، تحت حمایت مدیر موسیقی مارسل دو والمالت، اجرا کرد (۹ ژوئیه ۱۹۵۱).
در دهه ۱۹۵۰، او به ایالات متحده نقل مکان کرد و با یاشا هایفیتز آشنا شد. او در آنجا چندین تور برگزار کرد، تحت مدیریت سول هوروک، از جمله تورهایی که توسط یوجین اورماندی (چایکوفسکی، در فیلادلفیا) و جورج زل (سیبلیوس، در ۱۵، ۱۶ و ۱۸ دسامبر ۱۹۵۵ در نیویورک) برگزار شد. پس از بازگشت به اروپا، بین سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵، او برای لیبل وُکس کنسرتوهایی از برگ (کنسرتو ویولن "به یاد یک فرشته"، همراه با "کنسرتو کُمد" -وُکس PL 8660- که در سال ۱۹۵۴ جایزه "گراند پری دو دیسک" را دریافت کرد)، چایکوفسکی، مندلسون، استراوینسکی (کنسرتو ویولن، همراه با "دو کنسرتانت") و با رهبر ارکستر یاشا هورنشتاین، بارتوک، بروخ و سیبلیوس را ضبط کرد. ضبط کنسرتو دوم ویولن بارتوک و سونات انفرادی ویولن -وُکس PL 9020- در سال ۱۹۵۵ جایزه "بهترین ضبط سال" از نیویورک هرالد تریبیون را دریافت کرد.
نمایش بیشتر
