رایان کوگلر، کارگردان بااستعداد، با اولین فیلم کاملاً原创 خود، «گناهکاران» (Sinners)، بار دیگر تواناییهایش را به نمایش میگذارد. او که پیشتر با «ایستگاه فروتویل» (2013)، «کرید» و «پلنگ سیاه» موفقیتهای چشمگیری کسب کرده بود، این بار داستانی چندلایه و ترکیبی از ژانرها ارائه میدهد که همزمان یک درام تاریخی، ترسناک گوتیک، و تأملی معنوی است. «گناهکاران» با بازی مایکل بی. جوردن در نقش دو برادر دوقلو، تصویری پرشور از جنوب آمریکا در دوران جیم کرو، موسیقی بلوز، و مبارزه برای آزادی خلق میکند.
داستان و مضمون
داستان در سال 1932 در کلارکسدیل، میسیسیپی، رخ میدهد. برادران دوقلوی اسموک و استک (هر دو با بازی جوردن)، پس از سالها زندگی در شیکاگو و جنگ جهانی اول، به زادگاه خود بازمیگردند. آنها با پول و برنامهای برای راهاندازی یک کلوب موسیقی (juke joint) وارد شهر میشوند. این دو، با لباسهای شیک شهری و اعتمادبهنفس، زمینی متروکه را از یک سفیدپوست محلی (دیوید مالدونادو) میخرند و به اعضای کو کلاکس کلان هشدار میدهند که مزاحم نشوند.
فیلم با معرفی سمی (مایلز کیتون)، یک نوازنده بلوز جوان و آسیبدیده، آغاز میشود که با زخمهایی عجیب وارد کلیسا میشود. کوگلر از طریق روایت و تصاویر، افسانهای درباره قدرت موسیقی بلوز را معرفی میکند که میتواند ارواح را احضار کند و مرز بین مرگ و زندگی را بشکافد. این قدرت از فرهنگهای آفریقای غربی، ایرلند پیشااستعماری، و قبیله چوکتاو ریشه میگیرد و در داستان نقش کلیدی دارد.
شخصیتها و روابط
اسموک، برادر عملگرا، با آنی (وونمی موساکو)، یک شفادهنده معنوی هودو، رابطهای عاشقانه و عمیق دارد. استک، برادر خوشگذران، با مری (هیلی استاینفلد)، زنی سفیدپوست با گذشتهای پیچیده، درگیر میشود. سمی نیز به پرلین (جیمی لاوسون)، زنی گرفتار در ازدواجی ناخواسته، دل میبندد. این روابط عاشقانه، همراه با موسیقی بلوز، به فیلم حسی پرشور و جسمانی میبخشند.
کوگلر با کارگردانی قدرتمند و بازیهای درخشان، شخصیتهایی چندبعدی خلق میکند. جوردن در نقش دوقلوها، با ظرافت تفاوتهای شخصیتی آنها را نشان میدهد؛ اسموک محتاط و استک جسور است. موساکو بهویژه در نقش آنی میدرخشد، شخصیتی که هم مهربان است و هم در برابر نیروهای اهریمنی قدرتمند.
موسیقی و تصویر
موسیقی، قلب تپندهی «گناهکاران» است. لودویگ گورانسون با ترکیبی از موسیقی بلوز و scoreهای تأثیرگذار، فضای فیلم را غنی میکند. صحنهی افتتاحیه کلوب، جایی که سمی با آهنگ “I Lied to You” (اثری از گورانسون و رافائل سعدک) اجرا میکند، اوج فیلم است. این سکانس، با حضور رقصندگان آفریقایی، دیجیهای مدرن، و نوازندگان فانک، تاریخچه بلوز را از ریشههای آفریقایی تا تأثیرات آیندهاش به تصویر میکشد.
فیلمبرداری پاییزی دورالد آرکاپاو، با استفاده از فرمتهای IMAX و Ultra Panavision 70، تصاویری خیرهکننده و رنگهای غنی ارائه میدهد. طراحی لباس روث ای. کارتر نیز، با جزئیات دقیق، دورهی تاریخی را زنده میکند.
وحشت و پیام
«گناهکاران» در نیمهی دوم به یک فیلم ترسناک تمامعیار تبدیل میشود. خونآشامهایی به رهبری رمیک (جک اوکانل)، کلوب را محاصره میکنند. کوگلر با ظرافت، وحشت ماوراءالطبیعی را با واقعیت تاریخی ستم نژادی در جنوب آمریکا پیوند میزند. رمیک، با وعدهی آزادی ابدی، قربانیان را فریب میدهد، اما این آزادی به قیمت انسانیت آنهاست. این تم، استعارهای از فریبهای استعمار و بردهداری است.
صحنههای خشونتبار، مانند رقص زامبیمانند قربانیان به دور رمیک که آهنگ “Wild Mountain Thyme” را میخواند، بهشدت تأثیرگذار و ناراحتکنندهاند. این تصاویر، تبعیض نژادی و از دست دادن هویت فرهنگی را به شکلی تکاندهنده نشان میدهند.
نقاط قوت و ضعف
«گناهکاران» فیلمی جاهطلبانه است که ژانرهای مختلف را با موفقیت ترکیب میکند. کارگردانی کوگلر، بازیها، و موسیقی، فیلم را به تجربهای منحصربهفرد تبدیل میکنند. بااینحال، پیامهای اجتماعی گاهی بیشازحد صریحاند و ممکن است طرفداران ژانر وحشت از ریتم آرام نیمهی اول خسته شوند. بااینوجود، وقتی وحشت آغاز میشود، تنش و هیجان بیوقفه است.
جمعبندی
«گناهکاران» فیلمی هوشمند، پرشور، و بصری خیرهکننده است که دربارهی نژاد، آزادی معنوی، و قدرت موسیقی حرفهای زیادی برای گفتن دارد. این فیلم، که برای نمایش در سینماهای IMAX ساخته شده، تجربهای است که باید روی بزرگترین پرده و با بهترین سیستم صوتی دیده شود. کوگلر و جوردن بار دیگر ثابت میکنند که همکاری آنها میتواند مرزهای داستانگویی را جابهجا کند.
مشخصات فیلم
- تاریخ اکران: 18 آوریل
- بازیگران: مایکل بی. جوردن، هیلی استاینفلد، مایلز کیتون، جک اوکانل، وونمی موساکو، جیمی لاوسون، عمر میلر، لی جون لی، دلروی لیندو
- کارگردان و نویسنده: رایان کوگلر
- مدتزمان: 2 ساعت و 18 دقیقه
- ردهبندی سنی: R
دیدگاه های کاربران